به گزارش سلام مرودشت به نقل از  این تفرجگاه به مساحت ۲۰ هزار هکتار در منطقه کامفیروز و حوزه آبخیز سد درودزن واقع شده و ارتفاع آن از سطح دریا یک هزار و ۷۴۰ متر است؛ و سالیانه ۳۳ میلیون متر مکعب آب از آن می‌گذرد.

این دره سرسبز از کوه‌های نسبتا مرتفعی در مرز انتهای دهستان‌ کامفیروز و شهرستان‌های مرودشت و سپیدان به طرف دشت کامفیروز کشیده شده است.

این منطقه دیدنی که زیبایی انبوه درختان و پرآبی رودخانه‌هایش چشم هر بیننده را می‌نوازد و میهمانان را به تحسین و تکریم آفرینش گر هستی وا می‌دارد
پوشش گیاهی مناسب، آبشار‌های کم ارتفاع طبیعی و آب فراوان از دیگر مزایای شگفت انگیز این منطقه حفاظت شده است.

یکی از ویژگی‌های این پدیده طبیعی بستر سنگی کف دره است که رویشگاه درختان چنار، گردو و گیاهان سایه پسند است. این درختان در فضای کم نور تنگ بستانک برای دسترسی به نور، در رقابت هستند و قامت بلند و پوشش به هم پیوسته‌ای دارند.

پوشش گیاهی منطقه تنگ بستانک شامل دو جامعه پسته و بادام و جامعه بلوط است و درختان و درختچه‌هایی از قبیل: کیکم، زرشک، شیرخشت، بنه، چنار و گیاهان مرتعی از قبیل: خارشتر، شیرین بیان، درمنه، گون و گرامینه را دارا است.

گونه‌های جانوری این منطقه، قوچ، میش، بز وحشی، خرس، سمور، کلاغ و گونه‌هایی از پرندگان شکاری است.